Zespół Szkół Specjalnych im. św. ks. Zygmunta Gorazdowskiego w Wierzbicach

Uczniowie naszej szkoły, to dzieci niepełnosprawne, często bez bliskich, które pojęcie „rodzina” znają z opowiadań, obserwacji tych, którzy ją posiadają. Nasze Dzieci większość swojego młodego życia spędzają w szpitalach lub kolejnych placówkach leczniczych. Pojawiają się w nowym otoczeniu, jak tytułowy Szary Domek, nie wiedzą dlaczego tak się dzieje, co ich czeka, czy jest to sytuacja stała i czy ludzie, których napotykają na swojej drodze zostaną z nimi na długo, czy oddadzą dalej…

Tę dramatyczną sytuację nie sposób opisać w kilku słowach.

Szary Domek, to każde z tych dzieci, a Wiatr, który wciąż podróżuje, to my – wychowawcy, nauczyciele, opiekunowie – ludzie, którzy mają swoje „ważne sprawy” … na szczęście  wracamy z troską do Szarego Domku, choć nie możemy w nim zamieszkać…

 Książka „Szary Domek” stała się dla mnie inspiracją, by z dziećmi zgłębić to, co czują, co bardzo mocno ich dotyka, a często nie są w stanie zrozumieć dlaczego otaczający świat jest taki, jaki jest…

 Pierwsze opowiadanie wywołało łzy i wiele wzruszeń w moich uczniach, i wielką potrzebę poznania całej książki. By okazać wdzięczność za tyle wzruszeń i dobrych przeżyć oraz uznanie dla Autorek , uczniowie wspólnie wykonają własne ilustracje, a dokumentacja z ich tworzenia oraz list napisany przez uczniów, zostaną przekazane Paniom Katarzynie Szestak i Natalii Jabłońskiej.

Pragnę z całego serca podziękować wszystkim moim uczniom, którzy brali udział w projekcie ale i uczniom młodszych klas, dla których „Szary Domek” stał się ważnym elementem wspólnych spotkań. Wszyscy byli bardzo ciekawi każdego opowiadania, dyskusje, które nam towarzyszyły podczas pracy wzbogaciły mnie osobiście, za co jestem wszystkim wdzięczna. Prezentowane zdjęcia są dowodem wspólnej pracy i zaangażowania. Dzięki historii Szarego Domku, dzięki naszym rozmowom,  będziemy widzieć więcej niż tylko to, co jest nam dane zobaczyć okiem, będziemy patrzeć też sercem.

Zofia Balicka